Oyun Terapisi

öncelikle çocuklar için kullanılan bir terapi şeklidir.  Bunun nedeni, çocukların kendi duygularını işleyememeleri veya sorunlarını ebeveynlere veya diğer yetişkinlere ifade edememeleridir.

 Sıradan bir oyun zamanı gibi görünse de, oyun terapisi bundan çok daha fazlası olabilir.

Bir çocuğun sorunlarını gözlemlemek ve içgörü kazanmak için oyun zamanını kullanabilir. daha sonra çocuğun duygularını keşfetmesine ve çözülmemiş travma ile başa çıkmasına yardımcı olabilir.  Çocuklar oyun yoluyla yeni başa çıkma mekanizmalarını ve uygunsuz davranışları nasıl yeniden yönlendireceklerini öğrenebilirler.

Oyun terapisi sayesinde çocuklar korkularını yenerler. İfade etmekte zorlandıkları duyguları daha rahat ifade ederler. Yaşadıkları sorunlarla mücadele etme becerileri gelişir. Oyun terapisinde, çocukların diğer çocuklarla ve yetişkinlerle olan ilişkilerinin sağlıklı olması sağlanır. 

Oyun, çocukların akıllarından geçenleri söz sahibi olsun ya da olmasın sergiledikleri önemli bir çıkış yolu olduğundan, oyunlarını gözlemleyerek çocukları ve ihtiyaçlarını anlamak ve oyun yoluyla sorunları çözmeye yardımcı olmak etrafında bir terapi dalı gelişmiştir.  Oyun terapisi tipik olarak sosyal, duygusal veya davranışsal zorlukları olan 3 ila 11 yaş arası çocukları hedef alır.  Oyun terapisi, oyun ortamında yürütülen gerçek bir terapidir.

Oyun terapisi çocukta davranış değişikliği ile beraber sosyal ve duygusal anlamda gelişim ve genel iyi oluş halini de destekler.

Çocuklarda, depresyon, yas, anne baba kaybı, takıntılar, kaygı bozuklukları, travma, istismar ve taciz, boşanma, alt ıslatma, kaka kaçırma, kardeş kıskançlığı, duygusal problemler, uyum problemleri, okul problemleri, davranış problemleri, uyku, yeme problemleri, özgüven sorunları, sosyal beceri sorunları ve kronik … kaygı, korku, aşırı çekingenlik, içe kapanıklık, saldırgan davranışlar için oyun terapisi kullanılır.